Recenzja [242] Lynn Painter "Stawiam na nas"

Dzisiaj zapraszam was do świata, w którym iskry lecą od pierwszego spotkania, a los z rozbrajającą upartością splata drogi dwojga zupełnie różnych osób. Na blogu ląduje właśnie recenzja najnowszej powieści Lynn Painter – historii pełnej humoru, emocji i tych wszystkich małych momentów, które sprawiają, że serce bije trochę szybciej.

Jeśli macie ochotę na lekką, romantyczną lekturę, która potrafi poprawić humor i przywołać uśmiech, to koniecznie zostańcie ze mną. Zaczynamy!

Recenzja [241] Remigiusz Mróz "Paderborn"

Dziś przychodzę do Was z recenzją książki, która całkowicie zawładnęła moją uwagą i nie pozwoliła mi odłożyć się choćby na chwilę. Remigiusz Mróz postanowił kolejny raz zamieszać w dobrze znanym kryminalnym świecie, a efekt jest… naprawdę intrygujący. Jeśli macie ochotę na historię mroczną, pełną napięcia i podaną w zaskakująco nieoczywisty sposób, to zapraszam — Paderborn zdecydowanie zasługuje na kilka słów komentarza.

Recenzja [240] Matka Torpeda "Kiedyś się spotkamy"

Twórczość kobiety ukrywającej się pod pseudonimem Matka Torpeda znam od dawna – obserwuję jej profil na Instagramie od czerwca 2017 roku. Teraz spełniła jedno ze swoich marzeń i postanowiła podzielić się z czytelnikami swoją książką.

Zapraszam Was, by wyruszyć w tę literacką podróż razem ze mną. Nie będzie to jednak łatwa wędrówka. To droga, która potrafi boleć i obudzić demony skrywane głęboko pod warstwą makijażu czy wymuszonego uśmiechu. Ale zapewniam – warto ją przejść, bo na końcu czeka upragniony spokój.

Recenzja [239] Remigiusz Mróz "Cienie pośród mroku"

Gdyby ktoś mi kilka lat temu powiedział, że pokocham patomorfologa z trudnym charakterem i skłonnością do pakowania się w kłopoty grubszego kalibru niż mój rachunek za prąd, popukałabym się w czoło. A jednak – Seweryn Zaorski wszedł do mojego życia z drzwiami, futryną i sarkazmem, który w normalnych warunkach kwalifikowałby się do interwencji społecznej.

I tak oto dotarliśmy do „Cieni pośród mroku”, szóstego tomu jego historii – czyli tej części, w której niby miało być spokojnie, a wyszło jak zawsze: trupy, tajemnice i emocjonalne tsunami. Tyle że tym razem podobno to koniec. Oficjalny, nieodwołalny i – co najgorsze – naprawdę dobry.

Nie będę ściemniać: jeśli nie znasz poprzednich tomów, to nie wiesz, w co się pakujesz. A uwierz, Zaorski nie jest typem, który delikatnie wprowadza do swojego świata. On raczej rzuca na głęboką wodę i trzyma pod nią tak długo, aż nauczysz się oddychać przez zęby.

Zapraszam do recenzji finału, po którym zostały mi emocjonalne zwłoki i niezdrowa potrzeba czytania wszystkiego, co jeszcze napisał Mróz.

Recenzja [237] Lynn Painter "Lepiej niż wczoraj"

💞 Kiedy serce mówi „stop”, a czas mówi „jeszcze raz”…

Nie wiem, jak Wy, ale ja mam słabość do historii, w których los robi bohaterom psikusa. Zwłaszcza takich, w których trzeba się nauczyć odpuszczać kontrolę i po prostu… zaufać chwili. A jeśli do tego dorzucimy pętlę czasową, walentynkowe katastrofy i chłopaka, który potrafi wybić z rytmu jednym spojrzeniem? Jestem kupiona.

Dziś mam dla Was recenzję książki, która – choć oparta na szalonym pomyśle – trafia prosto w serce. Lynn Painter wraca z nową powieścią i, jak zwykle, nie zawodzi. To opowieść o miłości, o rozczarowaniach, o próbach i błędach (czasem powtarzanych codziennie)... i o tym, że może warto czasem wyrzucić swój idealny plan do kosza.

Zaparzcie sobie coś dobrego, rozsiądźcie się wygodnie – i chodźcie zakochać się w tej historii razem ze mną. ❤️